metamorphose

We hebben 6 jaar nagedacht over een hond. De kinderen zeurden constant om een huisdier en één muis, twee hamsters én een nestje hamsters later kwam dan eindelijk de doorgehakte knoop; we gingen kijken voor een hondje. Het werd uiteindelijk een Zwitserse Herder, alias Canadese Herder, alias Witte Herder. Een hond dus, geen hondje.

Toen wij ruim 2 jaar geleden onze hond hadden gevonden, en we hem bijna mee naar huis mochten nemen,  verzonnen we allerlei namen voor hem. We schakelden zelfs de social media erbij in ☺.

Amor ca. 5 maanden oud

Uiteindelijk werd het Amor. Liefde in het Spaans en in het Italiaans. Het was heel gek toen hij bij ons rondliep; het was net alsof hij er altijd al was geweest. Zo'n gevoel alsof je in een droom zit die heel echt lijkt, dat weet je misschien wel hoe dat voelt.

Door zijn komst gaan we vaker wandelen, hebben we thuis meer plezier, de kinderen hangen aan hem als een magneet en vertellen hem hun diepste geheimen en dromen. Zo mooi om te zien hoe goed hen dat doet. Oke, ze gaan nog niet de helft zo vaak met hem uit als dat ze beloofden voordat we hem kregen, maar ja. Dat weet je als ouders van te voren, toch?

Door zijn komst heeft ons gezin een metamorphose ondergaan. Een metAMORphose om precies te zijn ☺☺☺.

Ik ben zo ontzettend blij met Amor in ons huis. Hij tilt de energie op!

Dank je wel, lieve Amor!

Liefs,
Vivian Dassen
(het vrouwtje☺)